Дар марзи Ҳиндустон ва Чин задухӯрд ба амал омад, ки дар он беш аз 20 сарбоз захмӣ шуданд.
Тибқи гузориши India Today, задухӯрд дар минтақаи Наку-Лаи Сиккими Ҳиндустон рух додааст. Артиши Чин гӯё кӯшиш кардааст, ки хатти демаркатсияро тавассути Ҳиндустон убур кунад, ки низомиёни Ҳиндустон дар ҳоли ин амал ҷониби чиниён ҳамла карданд. Дар натиҷа, чаҳор узви артиши Ҳиндустон ва тақрибан 20 низомӣ аз Чин маҷрӯҳ шуданд. Дар бораи талафоти ҷонӣ гузорише нест.
Байни Пекин ва Деҳлӣ созишномае вуҷуд дорад, ки низомиёни ду кишвар барои наҷоти ҷони сарбозон аз силоҳи оташфишон истифода нахоҳанд кард.
Санаи 16 июни соли 2020 даҳҳо сарбози артиши Ҳиндустон бар асари бархӯрди чӯб ва санг дар маҳал кушта шуда буданд. Деҳлии расмӣ дар ин вазъ ҷониби Чинро айбдор карда буд. Он замон расонаҳои Ҳиндустон хабареро нашр карда буданд, ки 43 сарбози чинӣ ҳам маҷрӯҳ ва кушта шудаанд.
Ду кишвари сераҳолии ҷаҳон, Ҳиндустон ва Чин бо хати шартӣ бо номи хатти Макмахон ҳамсарҳад мебошанд. Ҳиндустон ин марзро эътироф кардааст, дар ҳоле ки Чин онро эътироф накардааст.
Якчанд маротиба кӯшиши ҳалли мушкилот буд, аммо натиҷаи мусбӣ набуд. Аз ҷумла, созишномаҳои дар солҳои 1993 ва 1996 ҳосилшуда бенатиҷа буданд. Аз ин рӯ, ду қисми минтақаи марзӣ — шимолу шарқии Кашмир ва шимолу шарқи Аруначал-Прадеш — баҳсбарангез боқӣ мемонанд.