Исрофкори аслии кишвар, ки солона садҳо миллиони доллари буҷаро барои ҷашну рақсу бозӣ масраф мекунад, боз мардумро ба сарфакорӣ даъват кард.
Дар паёми табрикотиаш ба муносибати фарорасии Иди Фитр раисҷумҳури Тоҷикистон мисли ҳамеша аз мардум хост дар ҷашн гирифтани ид ба исрофкорӣ роҳ надиҳанд. Ӯ боз ҳам аз “гармшавии иқлим ва оқибатҳои ногувори он” , “паҳншавии бемориҳои сироятӣ ва маҳдудиятҳои вобаста ба онҳо” ва “мушкилоти ҷиддии таъминот бо маводи ғизоӣ” ёд кард, онро дубора “мушкилтарин давра дар таърихи қариб садсола”-и инсоният хонд ва аз Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим” ёд кард ва мардумро даъват ва сарфакорӣ намуд: “бо дарназардошти вазъи баамаломада дар ҷаҳони муосир зарур аст, ки мо ба масъалаи сарфаю сариштакорӣ, пешгирӣ кардани зоҳирпарастиву намоишкорӣ ва исрофи маводи ғизоӣ, аз ҷумла дар рӯзҳои ид ва риояи ҳатмии талаботи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим» ҷиддӣ муносибат кунем”.
Даъвати мардум ба сарфакорӣ дар “мушкилтарин давра дар таърихи садсола” аз ҷониби раисҷумҳур дар ҳолест, ки худи ӯ дар оғози моҳи Рамазон барои ҷашнгирии пуршукӯҳи Наврӯз беш аз сад миллион сомонии буҷаро ба дасти бод дод. Тибқи иттилоъи манобеъи “Паём”, танҳо барои “рақси дронҳо”, ки асосан акси “пешво”-ву шиорҳои тамаллуқ ба ӯро дар фазо нишон медоданд, беш аз миллион сомонӣ масраф шудааст.
Раисҷумҳури Тоҷикистон бо нохун задан ба эҳсоси динии мардум гуфт “бовар дорам, ки ҳар як фарди огоҳу савобҷӯй дар ин рӯзи муборак фармудаҳои ислом ва анъанаҳои мактаби одамияти гузаштагони бузургамонро идома бахшида, барои анҷом додани амалҳои нек ва дар навбати аввал, дароз кардани дасти кумак ба ятимону маъюбон, ниёзмандону оилаҳои камбизоат ва дигар корҳои хайр кӯшиш менамояд”. Дар ҳоле, ки худаш беш аз сад миллиони ҳамин ятимону маъюбону ниёзмандонро, ки дар хонаҳои сардашон нимгурусна рақси ӯро тамошо мекарданд, дар чанд соат масраф кард.
Барои чанд соат фароғати Эмомалӣ Раҳмон, ки тибқи гуфтаи манобеъ ҳади ақал 15 соли охир ҳеҷ гоҳ рӯза нагирифтааст, ҳазорон донишҷӯву хонандаҳои рӯзадор соатҳо машқу тамрин ва сипас “ҳунарнамоӣ” карданд.
Бо ҷашнгирии Наврӯз дар моҳи мубораки Рамазон, даъват ба рӯзахӯрии коргарону деҳқонон ва ошкоро ба намоиш гузоштани рӯзахӯрии худаш, “пешво” эҳсоси динии 10 миллион раъияташро таҳқир кард ва инак ваъз мегӯяд, ки “ҳикмати иди саиди Фитр ва дар маҷмӯъ, моҳи Рамазон ҳамдигарфаҳмиву иттиҳоди аҳли ҷомеа ва густариши арзишҳои неку созандаи ахлоқиву маънавӣ, аз ҷумла эҳтирому самимият ва ҳамгироиву таҳаммулгароӣ дар миёни одамон мебошад”.
Ва аз мардумаш мехоҳад ба фармудҳаои ислом амал кунанд ва ба ҷои ҳукумати ӯ, ки ин мардумро ғорат мекунад, ба ниёзмандон кӯмак намоянд.