Раиси Ҳизби сосиал-демократи Тоҷикистон Раҳматилло Зойиров бо нашри мактуби саркушодае ба унвони вазири корҳои дохилии Тоҷикистон ва сардори ШВКД Сино-2  боздошти Нилуфар Раҷабова, хоҳари рӯзноманигор Шӯҳрати Раҳматулло ва духтари маҳбуси сиёсӣ Раҳматулло Раҷабро шадидан маҳкум кардааст. 

Зоиров боздошти Раҷабоваро беасос ва ғайриқонунӣ номида навиштааст “интихоби пӯшидани либос ҳуқуқи шахси мушаххас аст. Ин аз Конститутсия ва қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ва меъёрҳои ҳуқуқии байналмилалӣ бармеояд. Ин ҳуқуқи шахсии инсон аст”. 

Раиси ҲСДТ гуфтааст мақомоти Тоҷикистон аз занони тоҷик талаб мекунанд, “то онҳо либосҳои якхела дошта бошанд, дар дасти лӯхтакбозҳо лӯхтак шаванд”. “Пас шахсияти инсон ба куҷо хоҳад рафт?” – суолгузорӣ кардааст ӯ. 

Зоиров ҳамчунин аз таҳқири бисёр сахти Нилуфар Раҷабова аз тарафи Машраф ном корманди ШВКД Сино-2 (Истамзода Машраф Истамӣ, ҷонишини сардори ин шӯъба)  хабар дода гуфтааст “агар шумо, ҷаноби вазир, бар зидди бародари ин духтар даъво дошта бошед, лутфан даъвои худро ба бародараш пешниҳод кунед. Ва онҳо барои бародари калонсол, писари мустақил, ки дарҳол аз онҳо дур зиндагӣ мекунанд, ҷавобгар нестанд. Ва мувофиқи кадом қонунҳо онҳо бояд барои дигарон масъул бошанд? Ва дар айни замон, онҳо бо баҳонаи пӯшидани либоси исломӣ бе сабаб боздошт мешаванд, ин асос аст?”.

Шакли пурраи мактуби Раҳматилло Зоиров ба шакли зер аст:

Муроҷиати раиси Ҳизби сотсиал-демократи Тоҷикистон Р. Зойиров

ба Вазири корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҷаноби Рамазон Ҳамро

ва Сардори шӯъбаи корҳои дохилии №2-и ноҳияи Сино, ҷаноби Каҳҳоров

Ба ин духтар бо номи Нилуфар, насаби Раҷабова нигаред. Ин духтар ва модари ӯ, рӯзи шанбе тақрибан соати 12, беасос, аз ҷониби кормандони полиси ноҳияи Синои 2, боздошт шудаанд, 5 соат дар боздошт дошта шуда, мувофиқи хосташон масхара кардаанд, бо баҳонаи он ки вай либоси исломӣ пӯшидааст, ҳатто таҳдид кардаанд, ки як банка dichlorvos шуморо дар як ҷо тела медиҳем (корманде, ки ба номи Машраф). Пас маълум мешавад, ки ин хоҳар ва модари Шӯҳрат Раҳматулло аст, кормандони Вазорати корҳои дохилӣ онҳоро бо тамоми имконоти имконпазир ба таҳқир мубтало карданд.

Ҷаноби вазир!!! Чӣ дар сохторҳои Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон волоияти қонун хамин гуна муқаррар карда шудааст?

Агар шумо, ҷаноби вазир, бар зидди бародари ин духтар даъво дошта бошед, лутфан даъвои худро ба бародараш пешниҳод кунед. Ва онҳо барои бародари калонсол, писари мустақил, ки дарҳол аз онҳо дур зиндагӣ мекунанд, ҷавобгар нестанд. Ва мувофиқи кадом қонунҳо онҳо бояд барои дигарон масъул бошанд? Ва дар айни замон, онҳо бо баҳонаи пӯшидани либоси исломӣ бе сабаб боздошт мешаванд, ин асос аст?.

Боз як бор нигаред. Ин чеҳраи зебо ва либоси мувофиқ аст ва интихоби пӯшидани либос ҳуқуқи шахси мушаххас аст. Ин аз Конститутсия ва қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ва меъёрҳои ҳуқуқии байналмилалӣ бармеояд. Ин ҳуқуқи шахсии инсон аст. Мо, аз занони тоҷик чи талаб мекунем, то онҳо либосҳои якхела дошта бошанд, дар дасти лӯхтакбозҳо лӯхтак шаванд. Пас шахсияти инсон ба куҷо хоҳад рафт?

Ман шахсан ин духтарро ва модари ӯро намедонам, ман бо онҳо ошно нашудам. Аммо онҳо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд ва пеш аз ҳама онҳо ИНСОНАНД, ҳар яки онҳо шахсиятанд ва ба онҳо тамоми ҳуқуқҳо ва озодиҳои дар Конститутсия ва қонунҳои кишвар муқарраршуда, дода шудаанд.

Пас, мӯҳтарам Вазири корҳои дохилии Ҷумҳурии Точикистон, лутфан меҳрубон бошед ва қонунҳои кишварро риоя кунед, ҳуқуқҳои одамонро эҳтиром кунед

Дар фейсбук, як фейк бо номи «Меҳандӯст Тоҷик» навиштааст: «Либоси миллии мо камтар аз либоси исломӣ нест, аммо мутассифона онро риоя намекунем. Ин ҷо бо ин навиштаҳои тафриқаандоз, ки зоҳиран ҳукуматро зидди ислом маънидод кардааст, набояд фирефта шуд. Зери сатру ниқоби ислом чӣ қадар талошҳои халалдор кардани амният рух додан. Ин тадбирҳои ҳукумат ба он хотир аст, ки фарди бадгуҳар натавонад, бо либоси исломӣ ба амали ғайриинсонӣ шуғл гирад ва амнияти моро халалдор кунад. Ин тадбирҳои ҳукумат барои он аст, ки суботи мо таъмин бошад ва ҳеҷ тарсу бим ба иҷрои фароизу суннат машғул буда тавонем. Ин иқдомҳо ба ғайр аз андешидани ғами миллат дигар маънӣ намешавад».

Савол пайдо мешавад, ки «Аз кадом вақт анъанаҳои исломӣ анъанаҳои миллии тоҷикон ё узбекҳо набудаанд ва нестанд? Худи калимаҳои «урфу одат», «ваҳдат», «миллӣ», «милалӣ», «миллат» ва ғайра, калимаҳои арабӣ буда, аз суннатҳои исломӣ мебошанд.